4 Januari 2007
Met de hulp van onze vrienden is het uiteindelijk allemaal goed gekomen. De Lincoln is nu in perfecte motorische staat en we rijden... eindelijk! Ons reddingsteam: Richard, Ed, Fred, Marc & Marcel
Start: 8:00 - Eind 18:00. Resultaat: Hij loopt als een trein! Ze hebben het gefikst!!!
1999/2000
Op 1 november 1999 werd de motor weggebracht voor revisie naar Spaarnestad Motorenrevisie te Haarlem. Shop Manual en het onderdelenboek van Egge parts(USA) werden keurig meegeleverd. Als ook een doos met nieuwe op maat gemaakte kopbouten, omdat deze niet te krijgen zijn. Carl Scholtemeijer beloofde de motor eind februari 2000 klaar te hebben.
Echter op 8 januari besloot Ron om even te gaan kijken. Men liet hem zien wat er mis was met de motor. Carl van Spaarnestad kon bij zijn firma’s geen onderdelen vinden voor de motor. Ron vertelt hem dat hij een boek en adres voor onderdelen had afgegeven waar alles te krijgen is. Deze werden terug gevonden onderin een stapel andere boeken. Nu kon er besteld worden. Na informeren en bellen blijkt achteraf dat Spaarnestad de onderdelen pas werkelijk besteld heeft op 28 februari.
Op 21 mei horen we nadat we zelf weer de telefoon hebben gepakt, dat er problemen met de onderdelen zijn, ze passen niet. Medio juni, na nog menig keer gebeld te hebben, de revisie zou immers eind februari gebeurd zijn, werd er gevraagd om het olie-filterhuis langs te brengen, zodat men de motor op oliedruk kon testen.
Toen de motor terug was werd er met de vrienden Fred, Ed, Richard en Marc gewerkt om de motor in te bouwen. Het was juli. Na de inbouw wilde de motor niet rond. Een nieuwe accu erin en de startmotor werd getest en was goed. Nog een poging maar de motor ging nog niet rond. Bij controle blijkt dat de motor zonder olie (in de lifters) is afgesteld in Haarlem met als gevolg: kromme stoterstangen.
Na telefonisch contact werden er op kosten van Spaarnestad door Ron nieuwe stoterstangen besteld. Motor erin en gaan voor een proefrit. Dus op 31 augustus naar de autokeuring voor een APKaatje en toen..... na 25 km een hoop geratel. Wat bleek? Een gebroken tuimelaar. Terug met de ANWB-ambulance. Tjongejonge.
Op 8 september werd afgesproken om tuimelaars-assen te brengen naar Haarlem om deze te verzenden naar America voor revisie, omdat in Nederland er geen onder- deel te krijgen is. Op 19 october is Ron langsgegaan om te horen, waar de tuimelaarsassen blijven en wat blijkt; de assen waren allang aanwezig. Spaarnestad heeft verzuimd te bellen.
De vrienden van Cuban Car Repairs voor hulp gevraagd om alles weer te monteren. De motor loopt prima en krijgt olie. In december na een ritje Amsterdam krijgen we tijdens de terugrit weer problemen, nu een klep en stoterstangen krom. Weer naar Spaarnestad met de cilinderkop. Nu blijkt dat een nieuw gedraaide klepgeleider is vastgelopen, een monteur van Spaarnestad weet niet wat voor wit spul er op de klepsteel zit. Er wordt wel een nieuwe geleider gemaakt.
2001
24 februari 2001 wordt de cilinderkop weer gemonteerd met de hulp van Marc (vliegtuigmonteur, voorheen automonteur bij Hessing, Utrecht: Amerikaanse voertuigen). De motor wordt opnieuw afgesteld. Alles lijkt goed te zijn dus daar gaan we op 2 maart voor APKaatje poging 2. Hoera! de Lincoln is goed gekeurd.
Op 2 mei, het is mooi weer, echt een heerlijk weertje voor een ritje..... ratatatata.... tuimelaar gebroken. Eueuh, Fred, Ed, Ries en Marc (oftewel de Cuban Car Repair Crew) we hebben weer een probleem. Een andere (oude) tuimelaar werd overgezet en pas gemaakt op de as, de steunen gevlakt zodat de as niet torst bij montage.
4 Mei met de proefrit brak na 20 km de tuimelaar opnieuw.Toen is de auto meteen naar Haarlem gegaan en binnen gezet bij Spaarnestad. Beloofd werd dat de volgende week demontage zou volgen om het probleem op te lossen.
Op 18 juni toch maar weer eens bellen, alleen om er achter te komen dat er na 6 weken niets gedaan is. Er volgt een discussie om de motor opnieuw uit elkaar te halen. Volgens Carl heeft de motor totaal geen olie gehad, onze schuld !??
Marc to the rescue en hij heeft maar eens gebeld. Spaarnestad wilde eerst nergens van weten, maar ging uiteindelijk accoord om de motor uit elkaar te halen om de oliepomp te checken of te vervangen. En tevens opnieuw een controle van de motor.
Het is 21 Juli en na een aantal keer gebeld te hebben eindelijk contact. De motor word er vanmiddag ~uitgelepeld~ volgens Carl. Dit omdat er koperdeeltjes uit de carterpan zijn gehaald en dit duidt op beschadigde lagerdelen. Volgende week belt Carl over het verloop. Ja,ja.
Zelf weer gebeld en op 30 juli kregen we het volgende antwoord. Carl zegt geen tijd en mensen te hebben en het is te warm om s’avonds over te werken. De motor is er nog niet uit, alleen slangen en radiateur zijn los.
Na weer een aantal keer bellen horen we op 11 Augustus dat Carl vandaag de motor eruit gaat halen. Eind van de middag maar even terugbellen voor de gang van zaken. Tuut, tuuut....geen gehoor.
Op 14 augustus na 20 minuten aan de lijn gewacht te hebben vertelt hij dat hij de motor en de versnellingsbak los heeft op de kilometerkabel na, alles zit zo vast.... het is niet los te krijgen. Morgenavond gaat hij proberen op de brug alles uit de auto te halen. 20 Augustus; Carl heeft op 17 augustus eindelijk de motor uitgebouwd. Hij heeft toen de versnellingsbak eraf moeten halen en zag dat de nokkenas was ingelopen door oliegebrek. Hij heeft twijfels over het hoe en wat, misschien is de oliepomp niet goed? In de galerij tussen de koppen is geen olie, wat er volgens Carl wel moet zijn. Er komt deze week een BOVAG-Motorschade expert kijken en die zal zijn mening geven. Dit is uiteindelijk nooit gebeurd.
17 September; na drie weken niets gehoord te hebben, zelf maar weer gebeld. Carl heeft expert gesproken en wacht op het rapport. Morgenmiddag gaat hij Ron terugbellen met de uitslag. Na weer een periode gewacht en gebeld te hebben op naar Haarlem. We noteren 23 oktober.
De auto stond met de achterklep open, onder het vuil en de stof. Op de bekleding lagen stukken karton met vette onderdelen. Samen met Carl op zoek naar de motor, die op een pallet in een stelling achter een aantal andere pallets stond. Dus die stond daar al een tijdje. De schade aan de nokkenas werd bekeken. Men zag dat op de lagergedeeltes het vlak was ingesneden en moest worden opgevuld of compleet worden vernieuwd. Ron merkt ook nog op om de kopbouten meteen om te ruilen, omdat de oude bouten waren terug gemonteerd na de revisie in plaats van de nieuwe. De nieuwe bouten kwamen in de doos met de oude onderdelen, na de revisie terug. Carl vraagt Ron om s’middags nog even te bellen om te horen wat de schade-expert zegt. In dat gesprek vraagt Ron of hij (ondanks alles) de nokkenas zo snel mogelijk te repareren of te vervangen. Waarop hij het antwoord krijgt dat er al aan gewerkt wordt.
Op 30 November gaat Ron maar weer eens kijken in Haarlem. Meteen maakt hij foto’s van de situatie van de auto en pallet met het motorblok erop. Met een medewerker heeft hij de motorkap op het dak gelegd, deze stond op de lak op de grond. Er wordt gezegd dat het bedrijf die de nokkenas moet opspuiten (plasma) zijn machine over twee weken klaar heeft. Dan kan men beginnen met de nokkenas. Ron stelt met Carl vast dat over drie weken de as dus klaar is en na de feestdagen de motor weer op- en ingebouwd wordt. Dat eind januari 2002 de auto eindelijk klaar zal zijn.
2002
30 Januari 2002; Carl vertelt dat hij de as naar een ander bedrijf heeft gestuurd omdat het erg lang duurde voordat het andere bedrijf de machine in bedrijf kon nemen waarmee de nokkenas zou worden opgespoten. De lagers zijn besteld en de as hoopt hij spoedig terug te krijgen zodat hij volgende week kan beginnen om de motor in elkaar te sleutelen. Volgende week weer even bellen om te horen.
26 Februari de maat is vol, na overleg met ANWB/BOVAG een rapport gemaakt van alles wat er gebeurd is. Op 17 april heeft de heer Martens van het BOVAG bemiddelingsburo gesproken met Carl, die nu verklaart dat de schade aan de motor door Ron ZELF zou zijn veroorzaakt. De heer Martens adviseerde hierop om een expertise te laten uitvoeren. Maar Carl wil hier niets van weten als Ron hem hierover benadert.
Op 27 mei geeft de Heer Martens het advies om de geschillencommissie te vragen om een bindend advies te geven in deze kwestie. Omdat hij op korte termijn geen mogelijkheid ziet om duidelijkheid te krijgen in de schuldkwestie. Kortom deze zaak zit in een impasse. Het aanvragen van het bindend advies kostte ons €150,00.
Op 6 november is de hoorzitting van BOVAG. Hier geeft de heer Scholtemeyer toe dat er dingen in het bedrijf zijn gebeurd waar hij zelf ook vraagtekens bij plaatst. Zoals het meegeven van de motor zonder dat deze getest is. Tevens vond hij de afhandeling ook erg lang duren. Nu wordt er afgesproken dat een onafhankelijk expert word ingeschakeld. De heer Scholtemeyer vond dit anderhalf jaar geleden te duur. De voorzitter zal opdracht geven aan een bevriend commissielid, die komt vaststellen waardoor de motor is beschadigd. Aan de hand van dat rapport word er weer een zitting gehouden.
Op 12 november kreeg Ron een brief waarin het volgende stond:
Op verzoek van de voorzitter deel ik u mede dat het opstellen van een deskundig rapport in opdracht van de geschillencommissie niet mogelijk is gebleken op de wijze als door de voorzitter met partijen ter zitting is besproken. De partijen worden zelf in de gelegenheid gesteld de expertise door een deskundige te laten doen en dit terug te melden aan de BOVAG voor 20 November.
Heel vaag. Dus heeft hij terug geschreven dat Spaarnestad dit niet wilde en wat hij nu moest doen. Ook van de BOVAG heeft hij nooit een antwoord hierop gehad.
2003/2004
Het bindende advies op 21 januari 2003: De ondernemer kan niet verantwoordelijk worden gehouden om uw auto op zijn kosten te laten repareren. Het BOVAG-bemiddelingsbureau kan niet vaststellen dat de ondernemer de revisie niet goed heeft uitgevoerd. Tevens wijst de geschillencommissie op het feit dat de opdrachtgever te lang gewacht heeft en dat de garantie termijn verlopen is. De opdrachtgever is er niet in geslaagd aan te tonen of aannemelijk te maken dat Spaarnestad gehouden is de reparatie, op grond van de verleende garantie of anderzins, gratis te verrichten. Hierbij moet het verzoek worden afgewezen.
Duh??? Dus we zijn flink wat geld kwijt. Hebben een motorblok wat uit elkaar ligt door een ondernemer die niet zijn zaken voor elkaar heeft. En dan gooien we het op de garantietermijn? En hoe zit het dan met aannemelijk maken van niet nakomen van afspraken door Spaarnestad? En die expertise? Dus had Ron dit zelf moeten regelen? Om hier duidelijkheid over te krijgen heeft Ron meerdere keren met een directielid van de BOVAG gebeld, met als resultaat dat er toch nog een expertisie bureau ingeschakeld werd.
Op 11 maart ging expertise bureau Bergweg aan de slag. Het rapport van 18 juni bevat de volgende conclusie:
Door het ontbreken van relevante onderdelen zijn wij in dit stadium niet meer in staat om op technische gronden een gefundeerde uitspraak over de oorzaak van het defect raken van de motor. Wel willen wij in dit kader opmerken dat de wijze van bewaren van onderdelen door ons slordig is te noemen. Naast het feit dat door het ontbreken van onderdelen geen volledig onderzoek mogelijk is, zorgt het ontbreken van onder delen er ook voor dat het herstel van de motor bepaalde onderdelen, zoals nokkenas en een cilinderkop zullen moeten worden aangeschaft. Ook de aantasting van de krukas door roest heeft mogelijk invloed op de herstelmogelijkheden van dit onderdeel. Geschatte te maken kosten: € 3000,00 tot €3500,00 ex btw.
Spaarnestad beweert de onderdelen per abuis te hebben weggegooid. Jaja...
Op 17 decemer blijkt BOVAG naar aanleiding van dit rapport toch nog enige coulance te hebben en besluit een schadebedrag van €1750,00 uit te keren en de transportkosten van de Lincoln voor hun rekening te nemen.
2005
Zaterdag 5 februari zijn de auto en het motorblok, met de nog overgebleven onderdelen, weggehaald bij Spaarnestad. Renato Fabris, onze bevriende autospuiter met autoambulance, heeft samen met Richard, Ed, Fred en Ron alle motordelen bij de Cuban Crew in de garage gebracht en de auto netjes in onze garage gezet.
Ron heeft gelijk een afspraak gemaakt om de missende onderdelen bij te bestellen en de rekening hiervan aan Spaarnestad te geven, waarop Carl toegezegde dit te vergoeden. Pfff, toch een klein gebaar van erkenning?
Dit was een rondje toeren achter de auto in plaats van erin. Daar alles van de motor toch al uit elkaar lag werd besloten alles, maar dan ook alles, te controleren en schoon te maken. Ook werd meteen een missende onderdelenlijst, met raadpleging van het garageboek, gemaakt. Weer een waslijst om te bestellen! Zelfs de nieuwe, ongebruikte, kopbouten waren allemaal spoorloos. Maar, nu hebben de jongens het in eigen hand en kan het alleen maar beter worden. Eerst hebben is een een totale schoonmaak van het blok en onderdelen gemaakt (inclusief de oude verfresten), waarbij met Solvent (industriële ontvetter) de, al jaren zittende, verdroogde oliewurmen uit de oliekanalen kwamen, toen werd duidelijk waarom er te weinig olie door het blok stroomde.
Erg nalatig van Spaarnestad dus !!
Toen bleek dat niet alle onderdelen meer te leveren waren, moest er gezocht worden naar andere oplossingen, oftewel Cubaniseren. Onderdelen die standaard bij een motorblok horen of nooit vervangen worden bij het onderhoud, waren nu dus weg, zoals het stalen oliefilterhuis met de afdekplaat voor het filter, een afsluitdop van de krukas, een oliegeleideplaatje onder de tuimelaarsassen en ga zo maar door.
Maar hier kwam de Cuban Crew, na enig brainstormen, met een oplossing. Ed wist van aluminium een perfect nagemaakte oliefilter afdichtplaat op het blok te maken, met ook nog de aanpassing om zo een modern filter te kunnen plaatsen.
Oke Fred, een Chevyfilter op een Fordblok, dat is nou Cubaniseren!.
Na dit hoogstandje van vakmanschap kreeg Ron een tip, dat er in Bovenkarspel een oud motorblok uit een 1956 Lincoln stond. Omdat deze motor speciaal voor het Lincoln model 1956 en 1957 werd gebouwd, waren de onderdelen hetzelfde. Ron en Ed gingen gewapend met gereedschap naar Bovenkarspel voor de transplantatie. Gelukkig konden ze bijna alle missende delen compleet maken. Na een hoop gepuzzel, met bloed zweet en tranen, werd alles stukje bij beetje weer in elkaar gezet. Hierna heeft Ron het blok een fantastisch mintgroen kleurtje gegeven.
Hoe verzint ie het!!! Ed & Fred hebben het blok nu omgedoopt tot NOGA BLOK.
Nu nog even wachten op een dag met betere temperaturen om de motor naar onze garage te brengen en in te bouwen.
-2317.jpg)
