Mijn katten | Rockabeppie

Tedje, Bob, Grietje & Blacky

Cats Inn
Mijn vader vond het leuk om met hout te knutselen. Toen hij vroeg of ik nog idee had voor een project, bedacht ik dat een buitenhok voor de katten wel een uitkomst kon zijn. Mijn vader bedacht en maakte dit cartoon-achtige hok, mijn moeder schilderde het. Ik vind het erg leuk om te zien en er wordt dankbaar gebruik van gemaakt. En met een kokosmat op het dak kunnen ze ook heerlijk de nagels scherpen. (zie foto boven)

Tedje kwam uit het asiel in Haarlem. Daardoor weten we niet hoe oud ze is geworden. Een kleine poes met een magistrale strot. s’Morgens vroeg heeft ze menig keer Ron vreselijk laten schrikken, wanneer hij zijn ontbijt maakte, door ineens achter hem te zitten en dan te informeren of er ook nog wat lekkers voor haar te krijgen was. MRRRAUAUAUAUW. Gelijk een leeuwin!
Achteraf denk ik dat ze veel ouder was dan we dachten. Epilepsie en nierfalen waren de kwalen in haar laatste jaar.

Bob & Grietje hebben we als kittens opgehaald. Twee speelse dondertjes. Bob was een echte grappenmaker. Hij presteerde het zelfs om met de plumeau in zijn bek aan te komen rennen, dan hij wilde spelen. Of als ik de trap afliep, zat hij op de open zoldertrap en als hij de kans had, dan gaf hij me snel een mep op het hoofd, gegarandeerd dat je schrikt!. Ook was hij een enorme knuffelkont. Lekker sabbelen op mijn trui, dat kon hij uren volhouden. Helaas door acute alvleesklier ontsteking is hij niet ouder geworden dan net geen 5 jaar.

Pittig poesje Grietje, geen andere kat in haar tuin, die werd eruit gemept. Maar ook zij vond het heerlijk om in een vest of trui te kroelen. en af en toe wat te spelen met haar mensen.
In de winter van 1997 zat er langere tijd een zwarte kat om de deur. Die schuchter aandacht vroeg en er op een gegeven moment dag en nacht zat. Navragen leverde niets op, kom dan maar binnen. Dat was Blacky, die al geaccepteerd werd door Bob & Grietje. Blacky is voor de deur aangereden.

Grietje was een echte kattekop zo af en toe, maar toen Bob weg was, miste ze hem wel degelijk en riep luid mauwend door het huis naar hem te zoeken, daarom hebben we er een poes bij gehaald: dat is Molly.

Molly & Grietje

In 2000 is Molly geboren, op een camping in Noord-Holland. Terecht gekomen in het asiel. Een heel bijzonder katje, want ze is ontzettend sociaal met andere katten. Echter de eerste weken van haar leventje heeft ze geen contact met mensen gehad. Door het wegvangen van de camping heeft ze haar leven lang een trauma opgelopen voor mensen en hun handen.

Door haar 2 maanden opgesloten te houden en twee keer per dag, rustig bij haar te gaan zitten, praten en voeren is ze langzaam gesocialiseerd in ons huishouden. Grietje en Molly leerden elkaars geur kennen via de ruimte onder de deur, dus na die 2 maanden, waren ze snel aan elkaar gewend. Hoewel Grietje wel altijd liet merken dat zij de meeste rechten had, hebben ze het samen goed gehad.

Molly leerde dat ze ons kan vertrouwen en is een heerlijke knuffelkat. Alleen als er andere mensen binnen komen, weet ze niet hoe snel ze weg moet komen. Of ze verstopt zich.

Pooki & Pipo

Ron’s moeder werd heel ziek in 2002, en haar katten hadden al enkele weken alleen in huis gezeten. Ze verwilderden door het weinige contact. We hebben toen besloten om de 2 broertjes van 11 jaar oud erbij te nemen. Ook zij werden voor 1 maand opgesloten in een aparte slaapkamer. En kregen elke dag aandacht en verzorging. Ook hier werkte deze methode weer goed. Pooki, een stoere kater en zijn broer, een echte Pipo, konden zeer snel goed overweg met de dames Grietje en Molly. Hoewel Grietje meer afstand hield. Pooki echter, wist niet wat hem overkwam. 11 jaar en dan verkering krijgen met een hittepetit van 2 jaar oud. Zodra Molly de kans kreeg, kroop ze bij/tegen Pooki aan. Hij was van haar!

Gek op elkaar

Pooki & Molly, Molly & Pooki. Altijd bij elkaar slapen, uiterst tevreden.

Arm klein Grietje

Grietje kreeg in het najaar van 2013 een kwaadaardig gezwel onder haar tong. In het begin konden we haar nog helpen, maar ze kon zichzelf niet meer wassen en uiteindelijk werd ook eten een probleem. Daarom moesten we haar met pijn in het hart laten inslapen.

Keesje, een geval apart

Nadat Grietje weg was, begon Molly door het huis te dwalen en roepen. Eigenlijk wilden we eerst nog even nadenken, maar uiteindelijk besloten we toch weer een kat erbij te nemen. Bij de dierenarts werd poes Keesje getoond. Die kwam haar bench uit en stuiterde door de hele ruimte, sprong tegen me aan, likte mijn hand en liet zich tegen me aan vallen. Ow, help. Lief, druk en erg aanwezig. Niet echt een goede match voor Molly, maar ok, doe maar.

Keesje is een probleemkatje. Nerveusiteit leidt tot krabben wat niet eerder stopt totdat er open wonden ontstaan. Onzeker, bang om alleen gelaten te worden. Wat resulteert in altijd tegen, op of bij je moeten zijn. Periodes met plassen waar het niet moet. Overgevoelige maag, spugen, spugen, en nog meer spugen. Zolang we maar zo natuurlijk mogelijk voer geven gaat het goed. Maar ze pikt iedere keer eten van Molly, die door haar ouderdom bijgevoerd wordt om op gewicht te blijven. Kortom Keesje is een verhaal apart. Bovendien wordt ze de laatste tijd dominanter richting Molly. Maar ze is echt wel lief...

Molly, mijn lieverd

September 2019. Molly lief oudje, nierproblemen. Mijn liefste katje ooit, is er niet meer. 19 jaar is een respectabele leeftijd, ik zal haar voorlopig nog in mijn ooghoeken zien, verwacht het tikje op mijn schouder als ze wilde knuffelen. Haar kopje tegen mijn haar. Nooit op schoot, maar altijd naast of bij me. Ik heb een gat in mijn hart en mis haar nog steeds.